ارکستر سمفونیک تهران در تالار وحدت به رهبری شهرداد روحانی

سوم آذر ماه به رهبری شهرداد روحانیارکستر سمفونیک تهران در تالار وحدت روی صحنه رفتکنسرت ارکستر سمفونیک تهران به رهبری شهرداد روحانی جمعه سوم آذر در تالار وحدت تهران برگزار شد.شهرداد روحانی پس از تشویق حاضرین روی صحنه آمد و از تأخیر به وجود آمده که به علت تاتر سئانس گذشته بود، عذرخواهی کرد.ارکستر قطعه «قطره‌های باران» را به یاد درگذشتگان زلزله کرمانشاه برای شروع انتخاب کرده بود. این قطعه با نوای ویولن به ‌آرامی آغاز شد. پس ‌از این قطعه کنسرت طبق رپرتوآر پیش رفت و «اورتور اگمونت» نواخته شد.«اورتور اگمونت» در هم‌نوایی صدای ویولن‌نوازان ارکستر به انتهای خود رسید. تشویق مخاطبان پس از نخستین قطعه نشان از رضایتشان از اجرا داشت. سازهای بادی آغازکننده اثری از پیتر چایکوفسکی بود. «مارش اسلاو» پرشور آغاز شد، جمعیت را با ریتم خود همراه و نگاه‌ها را مجذوب صحنه کرد.پس از «مارش اسلاو» نوبت به قسمتی از سوئیت شماره دو «رومئو و ژولیت» رسید.آخرین قطعه این کنسرت به سوئیت شماره دو «کارمن» اختصاص داشت. ارکستر ساخته ژرژ بیزه را به زیبایی به اجرا درآورد، تمام فراز و فرودهای آن را باظرافت نواخت که در پایان تشویق ممتد جمعیت را به همراه داشت.همانند دیگر اجراها، ارکستر پس از تشویق حاضران، قطعه دیگری را به احترام آنها نواخت.

سوم آذر ماه به رهبری شهرداد روحانی

ارکستر سمفونیک تهران در تالار وحدت روی صحنه رفت

کنسرت ارکستر سمفونیک تهران به رهبری شهرداد روحانی جمعه سوم آذر در تالار وحدت تهران برگزار شد.

شهرداد روحانی پس از تشویق حاضرین روی صحنه آمد و از تأخیر به وجود آمده که به علت تاتر سئانس گذشته بود، عذرخواهی کرد.

ارکستر قطعه «قطره‌های باران» را به یاد درگذشتگان زلزله کرمانشاه برای شروع انتخاب کرده بود. این قطعه با نوای ویولن به ‌آرامی آغاز شد. پس ‌از این قطعه کنسرت طبق رپرتوآر پیش رفت و «اورتور اگمونت» نواخته شد.

«اورتور اگمونت» در هم‌نوایی صدای ویولن‌نوازان ارکستر به انتهای خود رسید. تشویق مخاطبان پس از نخستین قطعه نشان از رضایتشان از اجرا داشت. سازهای بادی آغازکننده اثری از پیتر چایکوفسکی بود. «مارش اسلاو» پرشور آغاز شد، جمعیت را با ریتم خود همراه و نگاه‌ها را مجذوب صحنه کرد.

پس از «مارش اسلاو» نوبت به قسمتی از سوئیت شماره دو «رومئو و ژولیت» رسید.

آخرین قطعه این کنسرت به سوئیت شماره دو «کارمن» اختصاص داشت. ارکستر ساخته ژرژ بیزه را به زیبایی به اجرا درآورد، تمام فراز و فرودهای آن را باظرافت نواخت که در پایان تشویق ممتد جمعیت را به همراه داشت.

همانند دیگر اجراها، ارکستر پس از تشویق حاضران، قطعه دیگری را به احترام آنها نواخت.